TU-Delft
De Technische Universiteit Delft was sinds haar ontstaan in 1842 tot de jaren 1890 uitsluitend in de binnenstad van Delft gevestigd, in enkele gebouwen aan en nabij de Oude Delft en de Westvest. Deze gebouwen bestaan nog steeds en zijn vanaf de bed-breakfast ‘In de van Slingelandt’ makkelijk te belopen. Tussen 1890 en 1930 realiseerde de technische Universiteit drie vestigingen aan de rand van de stad: één rondom het de Vries van Heystplantsoen, één aan de Nieuwelaan en één aan de Verwersdijk en het Oostplantsoen. Na de Tweede Wereldoorlog werd de campus aan de Mekelweg gebouwd - vaak 'de TU-wijk' genoemd - om de technische universiteit ruimte te geven voor de opleiding van de grote aantallen studenten en de bouw van nieuwe en grote laboratoria om de snelle ontwikkeling van de techniek te ondersteunen. Het plan was om alle functies van de universiteit op de nieuwe campus samen te brengen. Zodra er gebouwen op de campus aan de Mekelweg in gebruik werden genomen - dat was vanaf het midden van de jaren 1960 - begon de technische universiteit de binnenstad te verlaten.
In 1997, toen de nieuwe bibliotheek aan het Prometheusplein werd geopend, was de laatste functie van de universiteit uit de binnenstad verhuisd. Vanaf het jaar 2000 begon de technische universiteit zich ook terug te trekken uit de campus rond het de Vries van Heystplantsoen. Het afstoten van deze campus was volop aan de gang toen in 2008 beslist werd de faculteit Bouwkunde te verhuizen naar het voormalige hoofdgebouw aan de Julianalaan nadat het gebouw aan de Berlageweg door een catastrofale brand verloren was gegaan. De komst van Bouwkunde betekende een nieuwe impuls voor het gebied en doorkruiste het plan om alle onderzoeks- en onderwijsactiviteiten te concentreren rond de Mekelweg (zie foto)
Bron: wikipedia
