Nieuwe kerk
De Nieuwe kerk bevindt zich iets verder van de Bed & Breakfast ‘In de van Slingelandt’ en Oude kerk.
Volgens een overlevering knielde in 1351 de als zonderling bekendstaande bedelaar Simon op de Grote Markt. Ene Jan Col, een inwoner van de stad, bracht de bedelaar wat eten. Toen beide mannen omhoog keken, zagen ze een gouden kerk, gewijd aan de Moeder Gods, aan Maria. De bedelaar overleed kort daarop, maar Jan Col bleef dertig jaar lang op dezelfde januaridag het visioen van de gouden kerk zien. Hij verkondigde de overtuiging dat Maria wilde dat er op die plek, die destijds dienst deed als galgenveld, een kerk zou verrijzen. Na dertig jaar werd door het stadsbestuur besloten op de betreffende plek inderdaad een kerk neer te zetten, gewijdaan Maria.
Deze kerk was de tweede kerk van Delft en werd daarom de Nieuwe Kerk genoemd. Oorspronkelijk was de kerk van hout, maar al snel werd er een stenen basiliek omheen gebouwd. Op 6 september 1496, 100 jaar na de start van de bouw, was de toren af. Later zou de kerk nog uitgebreid worden.
Op 3 mei 1536 tijdens de Delftse stadsbrand, die vermoedelijk door blikseminslag in de toren van de Nieuwe Kerk ontstond, raakte de kerk zwaar beschadigd. Onder meer de spits moest vervangen worden.
In 1872 werd deze spits, opnieuw na een blikseminslag, vervangen door de huidige naar een ontwerp van Pierre Cuypers.
Tijdens de invoering van de protestantse Reformatie viel de Nieuwe Kerk toe aan de gereformeerden. Het katholieke interieur en de deels zeer kostbare altaren, kerkbanken en biechtplaatsen werden tijdens de beeldenstorm verwoest.
In 1654 raakte de Nieuwe Kerk opnieuw zwaar beschadigd; deze keer door de Delftse donderslag, een ontploffing in het Delftse kruithuis, destijds gevestigd aan de Paardenmarkt.
Bron: wikipedia
